صندلی آزمایشگاهی مناسب چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

صندلی آزمایشگاهی یکی از مهم‌ترین لوازم آزمایشگاه به شمار می‌رود. از آن‌جایی که این صندلی ساعت‌های زیادی مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید ویژگی‌هایی داشته باشد که ضمن تناسب با محیط آزمایشگاه، میزان مطلوبی از راحتی را برای کاربر به ارمغان بیاورد.

صندلی آزمایشگاهی مناسب

صندلی‌های آزمایشگاه شاید در ظاهر همگی مشابه یکدیگر باشند؛ اما تفاوت‌هایی در جنس و ابعاد این صندلی‌ها وجود دارد که باید هنگام خرید به آن‌ها توجه کرد.

ارتفاع صندلی

ارتفاع صندلی یکی از مهم‌ترین شاخصه‌هایی است که باید هنگام خرید به آن توجه کنید. ارتفاع مناسب صندلی آزمایشگاه رابطه‌ی مستقیم با ارتفاع میز آزمایشگاه دارد. برای مثال اگر ارتفاع میز آزمایشگاه ۹۰ سانتی‌متر باشد، نشیمن‌گاه صندلی آزمایشگاه شما باید ۶۵ تا ۷۰ سانتی‌متر از زمین فاصله داشته باشد. همچنین برای میزهای با ارتفاع ۱۰۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر، صندلی با ارتفاع ۷۵ تا ۸۰ سانتی‌متر پیشنهاد می‌شود.

ساده‌ترین روش برای اطلاع از مناسب بودن ارتفاع صندلی آزمایش کردن آن است. اگر هنگامی که روی صندلی نشسته‌اید آرنج و ساعدتان به راحتی روی میز قرار بگیرد، ارتفاع مناسب است؛ اما اگر هرگونه حالت نشستن غیرطبیعی که در تضاد با اصول ارگونومیک است را تجربه کنید، مشخص است که صندلی با میز و قد شما تناسبی ندارد.

راهکاری می‌تواند مشکل ارتفاع میز و صندلی را به کلی برطرف کند، خرید صندلی آزمایشگاهی با قابلیت تنظیم ارتفاع است. این صندلی‌ها هرچند کمی گران‌تر هستند، به لطف بهره‌مندی از جک زیر نشیمن امکان تغییر ارتفاع را برای کاربر فراهم می‌کنند.

پایه صندلی آزمایشگاه

صندلی‌های آزمایشگاهی دو دو نوع پایه ثابت و چرخدار عرضه می‌شود. با اینکه هر دو مدل قابلیت چرخش از قسمت نشیمن را دارند، تنها مدل چرخدار است که امکان جابجایی در آزمایشگاه و رفتن روی میزهای دیگر بدون بلند شدن را به شما می‌دهد. بنابراین، اگر نیاز دارید که مدام در طول یک میز حرکت کنید یا به میزهای مجاور بروید، بهتر است مدل چرخدار را انتخاب کنید. در مقابل، مدل‌های دارای پایه‌ی ثابت به طور کامل روی زمین قرار می‌گیرند و استهلاک کمتری دارند و برای استفاده روی سطوح ناصاف و خشن مناسب‌تر هستند.

بعضی مدل‌های آزمایشگاهی روی پایه خود جای پا دارند. این قابلیت باعث می‌شود کاربر بتواند هر از گاهی زاویه‌ی پاها و زانو را تغییر داده و از خستگی آن‌ها جلوگیری کند.

جنس نشیمن صندلی آزمایشگاهی

جنش نشیمن می‌تواند از ابر یا فوم سرد باشد اما بهترین جنس رویه نشیمن معمولا پارچه نیست؛ هرچند پارچه باعث گردش هوا شده و از تعریق جلوگیری می‌کند. اما به ندرت برای صندلی آزمایشگاهی از روکش پارچه‌ای استفاده می‌شود. از آنجایی که در آزمایشگاه با مایعات مختلف سر و کار دارید، امکان ریختن محلول روی صندلی وجود دارد. روکش پارچه‌ای محلول را به خود جذب می‌کند و از این رو نمی‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد.

بهترین روکش برای صندلی‌های آزمایشگاهی وینیل است. صندلی با رویه‌ی وینیل در برابر مایعات نفوذناپذیر بوده و به راحتی قابل تمیز کردن است.

نتیجه گیری

هنگام خرید صندلی‌های آزمایشگاهی بهتر است مدل‌های دارای جک تنظیم ارتفاع را انتخاب کنیم تا بتوانیم ارتفاع صندلی را متناسب با میز آزمایشگاهی و قد خود تنظیم کنیم. همچنین، اگر ملزم به حرکت و جابجایی در محیط آزمایشگاه هستیم بهتر است صندلی‌ آزمایشگاهی چرخدار را انتخاب کنیم. جنس رویه صندلی نیز به منظور تسهیل نظافت بهتر است وینیل باشد.